Adaptacja budynku młyna wzniesionego pod koniec XIX w. na cele wielofunkcyjnego budynku Centrum Edukacji Artystycznej (CEA). W obiekcie znalazły się sale wystawowe, sale konferencyjne, restauracja oraz hotel. W pobliskim, mniejszym budynku zlokalizowane zostały pomieszczenia biurowe i administracyjne. Szczególną uwagę zwrócono na sposób powiązania okolicznych terenów z całym założeniem CEA. Ideą wiodącą było stworzenie projektu, którego wnętrze przenikać się będzie z istniejącym dookoła krajobrazem. Powiązanie przestrzeni publicznej z terenem CEA miało być płynne i niemal niezauważalne. Projektowana adaptacja budynku szanuje istniejący obiekt. Zastana, pierwotna forma budynku nie została znacząco zmieniona. Elewacja, po oczyszczeniu i uzupełnieniu ubytków, wzbogacona została jedynie o detale nadające obiektowi nowoczesnego charakteru. Oba budynki CEA zostały połączone szklanym łącznikiem, który jest wyrazem metafory przymierza starego z nowym, przepływającej, często niezauważalnie, historii. Występujące, poza lico ściany, na poziomie I piętra przeszklone balkony podkreślają jego charakter i znaczenie. Łącznik posiada formę prostopadłościanu, dzięki czemu wtapia się w istniejącą strukturę budynku. Przez zastosowanie szkła z zielonym odcieniem i lekko lustrzaną powierzchnią wpasowuje się on w zastaną zieleń, nie stanowiąc tym samym punktu charakterystycznego budynku, a jedynie podkreślając istniejącą formę.
ZOBACZ RÓWNIEŻ
